پارکت لمینت امپریال
رئال مادرید به سبک بارسلونا توانست که در اولدترافورد به مرحله یک چهارم نهایی چمپیونزلیگ صعود کند : با کمک تصمیمی سختگیرانه از داور که سرنوشت کل بازی را عوض کرد .
مورینیو که از زمان پیوستنش به رئال مدام از داوران انتقاد می کرد ، این بار به لطف تصمیم سختگیرانه و ابهام آمیز چونیت چاکر ، داور ترکیه ای توانست که به تیم فرگوسن غلبه کند ، گویی که داور یوفا ، حالا که پیراهن رئال دیگر سفید نبود ، در این بازی آنها را با بارسا که زمانی پیراهن دومش سبز بود اشتباه گرفته بود و تصمیم گرفت که نگذارد که مورینیو در انگلیس اوت شود .
بازی را کاملا می توان به دو قسمت تقسیم کرد : تا پیش از اخراج نانی و بعد از ده نفره شدن یونایتد . در بخش اول که نزدیک به 60 دقیقه ادامه داشت ، مورینیو در مقابل دوستش ، فرگوسن از نظر تاکتیکی تعظیم کرده بود و هیچ حرفی برای گفتن نداشت . تیم مربی پرتغالی به سختی روی دروازه حریف موقعیت ایجاد می کرد و کاملا در خط دفاع شکننده نشان می داد . اما در بخش دوم ، این رئال بود که از برتری نفری خود استفاده کرد و یک پیروزی بسیار مهم اما نه چندان دلچسب را کسب کرد .
در نیمه اول ، یونایتد چندین بار فرصت داشت که کار بازی را یکسره کند اما تیر دروازه و تا حدودی شانس به کمک رئال آمد تا دروازه تیم بسته نماند . نانی و فن پرسی بارها از جناح زخم پذیر آربلوا ، به خط دفاع رئال مادرید یورش آوردند و دیگو لوپز نیز به هیچ وجه نتوانسته بود که اطمینان کاسیاس در بازیهای بزرگ را به تیم اضافه کند و با عملکردی ریسکی ، لرزه به دل هواداران می انداخت . از سویی یونایتد هم کاملا تدافعی بازی می کرد و همین باعث شده بود که رئال مادرید به سختی بتواند که به دروازه این تیم رخنه کند .
اما بدشانسی ها و ناکامی های رئال در نیمه اول با مصدومیت دی ماریا تکمیل شد تا کاکایی به زمین بیاید که از اول فصل هم قرار نبود که امیدی به او بسته شود اما به هر حال او این فرصت را بدست آورد تا در اولدترافورد به میدان رود که عملکردش هم چیزی به تیم اضافه نکرد . از سویی کریستیانو نیز که انگار هوای اولدترافورد به شش هایش رسوخ کرده بود و نمی توانست که درست بازی کند ، یکی از بدترین عملکرد هایش را از زمان پیوستنش به رئال داشت تا رئال یک نیمه کاملا ضعیف و خاکستری را پشت سر بگذارد .
اما در نیمه دوم نه تنها رئال مادرید بهتر عمل نکرد ، بلکه پس از چند حمله شیاطین سرخ بالاخره روی اشتباه سرجیو راموس که گل به خودی زد ، دروازه اش گشوده شد . در شرایطی که حتی خوشبین ترین هواداران رئال هم کار را با توجه به عملکرد ضعیف عناصر هجومی تمام شده می دانستند ، این تصمیم بحث بر انگیز و سختگیرانه داور ترکیه ای بود که بازی را تحت تاثیر قرار داد .
اخراج نانی پس از برخوردی به آربلوا روی صحنه ای که رئالی ها را یاد اخراج عجیب په په مقابل بارسا در دو سال پیش می انداخت ، شرایط بازی را کاملا عوض کرد . ورود مودریچ جای آربلوا باعث شد که رئال مادرید سراسر حمله شود و شاگردان فرگوسن نیز تقریبا هیچ کاری از دستشان بر نمی آمد .
مودریچ در میدان پادشاهی می کرد و مدام پاس رد و بدل می کرد تا این که بالاخره روی یک ضربه تماشایی ، طلسم دروازه ده خیا را گشود . دقایقی بعد پاس پشت پای عالی اوزیل به هیگوائین رسید و ال پیپیتا که همیشه گلزنی می کرد ، این بار در نقش دهنده پاس گل ظاهر شد تا یک پاس گل تماشایی را برای کریستیانو بفرستد و رونالدو در یکی از کم فروغ ترین شب هایش از زمان پیوستن به رئال مادرید از روی خط دروازه گلزنی کرد تا دل اولدترافورد را آب کند .
پس از این گل بود که په په وارد زمین شد تا رئال مادرید مورینیو ، تصمیم به کنترل میدان بگیرد . یونایتد برای برد نیاز به دو گل داشت و طبیعتا انجام چنین کاری مقابل رئال مادرید با ده نفر کار آسانی نمی توانست باشد . رئال روی ضد حملات چندین موقعیت هم داشت که نتیجه ای در بر نداشتند هر چند که دیگو لوپز هم در دقایق پایانی چند واکنش خوب داشت تا نگذارد که یونایتد ده نفره ، مورینیو را به سخره بگیرد .
به هر صورت رئال مادرید توانست که یکی از تیمهای حاضر در مرحله یک چهارم نهایی چمپیونزلیگ باشد و منتظر قرعه کشی که اواخر اسفند برگزار می شود ، باشد . دلچسب نبود اما خوشایند بود . بی تردید مورینیو را باید یکی از بازنده های این میدان دانست که 60 دقیقه تیمش هیچ حرفی برای زدن مقابل یونایتد یازده نفره نداشت هر چند که اضافه کردن مودریچ به میدان را می توان تصمیم هوشمندانه ای قلمداد کرد .
فروش بزرگترین آرشیو پایان نامه؟